નહાવાનાં આગ્રહો

મુંબઈ સમાચાર | ઉત્સવ સપ્લીમેન્ટ | લાતની લાત ને વાતની વાત |
| ૧૪-૧૨-૨૦૧૪ | અધીર અમદાવાદી |
 ----

અલી: 'લે ચાલ હવે નાઈ લે ....'
બકો: ‘પણ તને નવડાવવાનો કેમ આટલો શોખ છે? એક દિવસ નહીં નહાઉં તો ઓબામા ઇન્ડિયા આવવાનો પ્રોગ્રામ કેન્સલ નહીં કરી દે કે ... ટુમારે ઇન્ડિયામેં લોગ નાટે નહી હે ..’
અલી: ‘અરે, પણ તું નાય તો મને કામ સુઝે’.
બકો: ‘પણ તને કામ સુઝતું ના હોય એમાં મારે શું કામ નહાવું પડે?’
અલી: ‘તું નાવા જાય છે કે નહી?’
બકો: ‘અરે તું વિચાર. માલ્દીવ્સમાં પાણીની એટલી તંગી છે કે શ્રીલંકા અને ભારતમાંથી વિમાન દ્વારા પાણી મોકલવામાં આવે છે, અને એક તું છે કે જે રોજ બે ડોલ પાણી વેસ્ટ કરાવે છે. હું તો કહું છું કે તું પણ મારી જેમ ઓલ્ટરનેટ ડે નહાવાનું ચાલુ કરી દે’.
અલી: ‘જો બકા, આ માલદિવ્સ નથી, અને આપણે સભ્ય સમાજમાં રહીએ છીએ, અહીં રોજ નાવું પડે’.
બકા: ‘રોજ નહાનારને સરકાર એવોર્ડ નથી આપતી. અને આપતી હોય તોયે આપણે લેવો નથી, કારણકે આજકાલ ગમે તેવાને એવોર્ડ મળે છે’.
અલી: ‘આપણે એવોર્ડ લેવા માટે નથી નાતા’.
બકો: ‘એક્ઝ્ટલી! રોજ નાહવા માટે કોઈ કારણ જ નથી, શિયાળામાં પરસેવો થતો નથી એટલે બે-ત્રણ દિવસે અનુકુળતા પ્રમાણે નાહી શકાય’.
અલી: ‘કેમ, એવું શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે?’
બકો: ‘તો રોજ નહાવું જોઈએ એવું શાસ્ત્રોમાં કહ્યું છે?’
અલી: ‘હા કીધું છે. એવું કીધું છે કે સો કામ છોડીને નાવું ....’
બકો: ‘એ શાસ્ત્ર નથી. છતાંય સો કામ થશે, એટલે એને છોડીને નાહી લઈશ, જા બસ’.
અલી: ‘એટલે તું નહી નાય એમ ને?’
બકા; ‘બહુ સેન્ટી ના બન. આવતાં અઠવાડિયે મારો બર્થ ડે છે જ....’
અલી: ‘તો તું બર્થ ડેના દિવસે નાહીશ એમ?’
બકો : ‘અરે, હું તને બર્થ ડે યાદ કરાવું છું, મેં ક્યાં એવું પ્રોમિસ આપ્યું કે હું બર્થ ડેનાં દિવસે નાહીશ?’
અલી: ‘જો તારે નાવું હોય તો નાહ અને ન નાવું હોય તો ન નાહ, પણ નાયા વગર જમવાનું નહીં મળે સમજ્યો?’
બકો: ‘એમાં નાહવાને જમવાને શું સંબંધ?’
અલી: ‘જેટલો જમવાને ને માવો ખાવાને છે એટલો. જમ્યા પછી માવો ખાધા વગર ચાલે છે તારે?’
બકો: ‘પણ નાહ્યા વગર જમવામાં મને કોઈ વાંધો નથી’.
અલી: ‘પણ મને છે’.
બકો: ‘તો તું નાહીને જમ. મને એનો પણ વાંધો નથી બસ જા’. 
અલી: ‘આહાહા .... ભારે ઉપકાર કર્યો મારા ઉપર’.
બકો: ‘આપણને એવું કોઈ અભિમાન નથી હોં’.
અલી: ‘જો બકા મારી પાસે માથાકૂટ કરવાનો ટાઈમ નથી’.
બકો: ‘પણ મારી પાસે છે, આજે રવિવાર છે !’
અલી: ‘બકાઆઆઆઆ...’
બકો: ‘જઉં છું, મારો ટુવાલ ક્યાં છે?’
--
નહાવું કે ન નહાવું એ દરેકનો અંગત વિષય છે. આમાં આગ્રહ ન હોવો જોઈએ એવો અમારો આગ્રહ છે. છતાં પ્રજા લોકોને નવડાવવામાં પાશવી આનંદ અનુભવે છે. એટલે જ ઉપર મુજબના સંવાદો ઘરઘરમાં સાંભળવા મળે છે.
 

નહાવાના આગ્રહોમાં ‘એક કામ પતે’ એ મુખ્ય કારણ છે. એમાં નહાનાર પોતાની જાતે, પોતાનાં સગ્ગા હાથે નહાતો હોવાં છતાં. નાહીને ક્યાંય જવાનું ન હોય છતાં શું કામ કોઈ નવડાવવા માટે પાછળ પડતું હશે? એમાં ક્રિકેટ મેચ ચાલતી હોય ત્યારે તો આવા લોકો નવડાવવા માટે ખાસ મેદાનમાં ઉતરી આવે. જે રોજ નહાય છે એવા લોકો બીજાને આગ્રહ કરવાના શોખીન હોય છે. જેમ ચાર રસ્તા ઉપર હવાલદાર આપણને ઊભા રાખી મેમો ફાડતો હોય ત્યારે આપણે એને મોબાઈલ પર વાત કરતાં કે સીટ-બેલ્ટ પહેર્યા વગર કાર ચલાવતાં બીજાં લોકો બતાવીએ છીએ, તેમ જે પોતે નાહી ચૂક્યું હોય છે તે બીજાં નાહ્યા વગરના રહી જાય તે જોઈ શકતાં નથી. એટલે અસ્નાનીને ધક્કા મારવામાં સ્નાન કરી ચૂકેલાં મોખરે હોય છે.
 

નહાવાના આગ્રહો પાછાં જમવાનાં આગ્રહો કરતાં જુદાં હોય છે. માલ્દીવ્ઝમાં જ્યાં વિમાનથી પાણી પહોંચાડવામાં આવે છે ત્યાં મહેમાનોને નહાવાનો આગ્રહ નહીં થતો હોય. અરે કાઠીયાવાડ કે જેને મહેમાનગતિ માટે કવિ-લેખકોએ માથે ચઢાવ્યું છે ત્યાં પણ મહેમાન નહાવાના ટાઈમે આવે તો એને ‘આવ્યા છો તો હવે નાહીને જ જજો’ એવું કોઈ કહેતું નથી. મહેમાનમાં જેમ અમુકને ચા, અમુકને કોલ્ડ્રીંકસ, ને અમુકને જમવાનું પૂછવામાં આવે છે એમ નહાવામાં અમુકને હાથ-મ્હોં, અમુકને હાથ-પગ, તો અમુકને સંપૂર્ણ સ્નાન માટે પૂછવું જોઈએ. પણ જમવાનાં આગ્રહમાં જેમ ‘ઘરે બનાવ્યું છે, બજારનું નથી’, ‘આ તો તારી ભાભીની ખાસ આઇટમ છે’ જેવી લાલચો આગ્રહ સાથે આપવામાં આવે છે એવું કંઈ નહાવામાં નથી હોતું. નહાવામાં ‘બાથરૂમમાં ઈમ્પોર્ટેડ ફીટીંગ છે’, ‘બાથરૂમ કાલે જ સાફ કરાવ્યું છે’, કે પછી ‘તમને ગમતી સીતાફળ ફ્લેવરનું શેમ્પુ છે’ જેવા પ્રલોભનો આપવામાં આવતાં નથી. એમાં તો જેવું હોય તેવામાં નાહી લેવાનું હોય છે.

નહાવાનાં આગ્રહોમાં ફક્ત નવડાવવાનું જ મહત્વ હોય છે. કમનસીબે નહાનાર કેટલું અને કેવું નહાય છે એ ગૌણ હોય છે. એકવાર શિકાર નહાવા જતો રહે પછી એ અંદર જઈ કોરો બહાર આવે તો પણ એને કોઈ પૂછતું નથી. પર્યાવરણ વિષે ચળવળ ચલાવનારા પણ ઘરમાં નહાવાના બાબતે તદ્દન જડ્તાભાર્યું વલણ ધરાવતાં હોય છે. પણ આ દેશમાં જ્યાં સુધી નહાવાના આગ્રહો થતાં રહેશે ત્યાં સુધી દેશમાં પાણીની તંગી છે એ વિષય પર કોઈ ગંભીરતાપૂર્વક નહીં વિચારે, એ નક્કી છે. n